Paggena:Storia vecchia - Assassina - Pergolesi - Carlo Netti 1914.djvu/107

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta.
93
Atto secondo


sta ’a pace d’’a casa mia! tutt’ ’o bene ’e stu povero viecchio… (è commosso).

Donna Carmela

(deridendo) ’I quanta robba, teh!

Si’ Francisco

No, nun pazziate! Nun so’ cose ’a pazzia. Si sapìsseve… (dopo una pausa, con strazio) Ma comme ve firate ’e vede’ suffrì tanta gente p’ammore vuosto?!

Donna Carmela

P’ammore mio?! Che nce traso, io?

Si’ Francisco

Vuie pure sîte mamma! Vuie pure sîte stata figliola… Dice ’a legge ’e Dio: "Nun fa’ a ll’ate chello ca nun vuo’ essere fatto a te."

Donna Carmela

(recisamente) Si’ Francì, io quanno voglio sentere ’a prèreca, vaco ’a chiesa… Senza tanta chiacchiere: ’a ’ntenziona vosta, qual’ è? Ca Pascalino se sposa a Margarita? E levatevello ’a capo: ca stu fatto nu’ po succedere!

Si’ Francisco

No, ’onna Carme, nun dicite subbeto no! Penzatece apprimma si è ghiusto, si…