Canzone e Ariette nove/Ariette nove/Aspetta 'a primmavera...

'A Wikisource.
 EPUB   MOBI   PDF   RTF   TXT
 
[p. 99 càgna]

Aspetta ’a primmavera.....


Aspetta ’a primmavera.
     Aspetta ca stu velo
     scuro d’ ’o vierno nu se vede cchiù.
     Aspetta. Aspetta
     na jurnata sincera,
     n’at’aria, n’ata luce e n’ato cielo…
(E ’a bella primmavera
     addurosa, è bbenuta —
     ma pe tant’ata gente e no’ pe mme.
     E, ’o ssoleto, è passata,
          fresca, priata,
               allera —
     e fermata nun s’è: se n’è fuiuta…).

[p. 100 càgna]

     Està, c’adduorme — afosa,
          abbagliante, pesante,
          che martirio che si’!
Venesse autunno!
E cadessero ’e ffronne,
          lentamente,
nziemm’ ’o silenzio suio,
ncop’ ’a stu munno….
     (Ma che buo’? Ma che guarde,
          tanto luntanamente,
          anema mia scuieta?
          Che desidere cchiù,
               si è troppo tarde?…).

This page was moved from . It's edit history can be viewed at Chiàcchiera:Canzone e Ariette nove/Ariette nove/Aspetta 'a primmavera...