Paggena:Sinfonie d'amore.pdf/51

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.

Te veco sempe! Sotta luna chiara,
dint’ ’a nuttata ca nun me dà suonne,
tu me cunzuole chesta vita amara,
e ’o core mio te sente e te risponne.
M’accumparisce mmiezo a cante e suone,
e chiano chiano già t’accuoste a me,
e puorte scritta nfronte ’a passione...
Ma dint’a chisto core io porto a te!

Passano ll’ore. ’O suonno mai nun vene,
l’anema mia te chiamma e nun se stanca!
Na lava ’e fuoco me scorre p’ ’e vvene,
desideranno sta manella janca...
E spaparanzo l’uocchio addulurato
quase pe t’attirà, pe t’assurbì,
comme farrìa nu povero assetato
ca pe mancanza ’e l’acqua po’ murì!

— 49 —