Paggena:Sinfonie d'amore.pdf/52

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.


E quanno finalmente s’arreposa
l’uocchio abbattuto p’ ’a troppa stanchezza,
te vede ancora cchiù maravigliosa,
cchiù risplennente e bella d’ ’a Bellezza!
Ah! Suonno caro ’e chesta vita nera,
palomma janca mia, nun te stancà!
Tu puorte scritto nfronte ’a Primmavera,
ma dint’ ’o core mio lu vierno sta!

— 50 —