Paggena:Poesie napoletane - Ferdinando Russo.djvu/212

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta.
210
poemetti del cuore



AMMORE 'E MAMMA



I.


So' juto a dimannà da nu Rumito:
— Patre, comm'aggia fa? So' disperato!
Essa nun è cchiù chella de na vota;
stu core 'o ssente, e ne sarrà dannato!

Nun pozzo suffrì troppo! Addò sta scritto?!
Patre, raccumannàteme 'a Madonna...!
Isso ha rispuosto: — Figlio beneditto!
'A femmena è culonna e l'ommo è fronna!

II.


Me so' partuto 'a llà, tristo e scuntento;
pe munte e chiane aggio curruto tanto!
A na capanna so' arrivato. E dinto
nc'era nu Mago ca facea nu ncanto.

— Famme nu ncanto pure a me, aggio ditto;
tu, che canusce 'e ccose 'e tutt' 'o munno!
Isso ha rispuosto: — È femmena? E sta scritto:
Chi nasce quatro nun pò murì tunno!