Paggena:Poesie napoletane - Ferdinando Russo.djvu/120

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta.
118
poemetti del cuore



Io te chiammavo... (Povera
voce abbrucata e stanca!)
Ma sta faccella janca
nun s' avutava cchiù!
E, disperato 'e perderte,
stu core mio sincero
diceva a stu penziero
ca nun ire tu!

Saglieva 'a dint' all' anema,
comm' 'a na mala sorte,¨
nu cupo affanno 'e morte
ca nun te saccio di';
e cchiù luntana e strània
a st' uocchie me parive;
po' stanca t' addurmive
mbraccia... va trova a chi!

Suonne senza remmedio
de n' anema malata
pe sempe cundannata
a spasemà pe tte;
ombre ca mai nun passano,
spiatate e spaventose:
vipere velenose
cuvate 'npietto a me!