Paggena:Poesie - Salvatore di Giacomo.djvu/70

66

'o funneco verde

’A STRAZZIONE.
Doie cummaic ncopp’ ’o ballafuro, una a primmo piano, n ’afa a siconno
piano. Sfanno c’ ’o sultanino e ’a camicetta; chella d’ ’o primm
piano, assettata, se scioscia c’ ’o ventaglio d’ ’o fuoco. È de Luglic,
— CuMMÀ, eh’è asciuto ?.., — Nun ’o saccio ancora,
— E ch’or’è ? — Songo ’e ccinche.— Overamente!?...
Neh, comme va ca nun se sape niente?
’A strazione avesse cagnata ora ?...
— Cummmà! — Dicite. — Aiere, ’int’ ’a cuntrora,
mme sunnaie nu tavuto e tre pezziente...
— Dicite chesto ?... I’ mme sunnaie, ccà fora,
ca mm’ erano cadute tutt’ ’e diente !
— Sti suonne overo so’ nzipete assaie !
— ’E diente!... — E tre pezziente e nu tavuto!— Faccio buono i’ ca nun mm’ ’e ghioco maie!-*
— ’A vi’ lloco ! ’A vi’ lloco ! — Oi ni’, ch’è asciu*0^
— Trentadoie primm’ aletto! — Uh! ’E diente! — E P®
— Nuvanta! —Uh ! ’E pezziente !... Uh, sciorta, sci°