Paggena:Lo cunto de li cunte - Tomo I.djvu/243

'A Wikisource.
Chesta paggena nun è stata leggiuta.
243
Jornata II.

la porta, aspettanno lo stimolo, e la venuta de lo cuorvo, che avisse apierto, m’è venuto pe li piede no serpe; uh mamma mia, che cosa spotestata e brutta! Fa cunto, ch’ei’a quanto l’anguilla, e’ hai posta drinto a lo stipo! Io, che me vediette curto e male parato, tremmanno comm’a junco, avenno lo filatorio ncuorpo pe lo jajo, la vermenara pe la paura, lo tremoliccio pe lo schianto, auzo na preta da terra quanto lo fiasco, ch’è sotta lo lietto, e tuffete ncapo, ne faccio na pizza, comme chella, ch’è fra li matarazze! E, mentre moreva e sparpatejava, vedeva, ca me teneva mente, comme fa lo compare da sotta la tavola. Non m’è restato sango aduosso, tanto sto schiantuso ed atterruto! A ste parole, non potenno chiù stare saudo Cola Jacovo, che non ne poteva scennere lo zuccaro, cacciato la capo fora de lo trappito comme a Trastullo, che s’affaccia a la scena, le disse: S’è accossì, è pasticcio!, mo si ch’avimmo chino lo fuso, vi!, mo avimmo fatto lo pane, vi!, mo avimmo vinto lo chiaito, vi! Se ’te devimmo dare, accusace a la Va- gliva; si te avimmo fatto despiacere, fance na quarera a la Zecca; se te siente affiso, legame a curto; si hai quarche crapiccio, fance na cura co lo motillo; se pretienne quarcosa, fance na secotata co na coda de vorpa, schiaffance sso naso a Napole! Che terme- ne, che muodo de procedere è lo tujo? Pare che singhe sordato a descrezzione, e che vuoglie la robba nostra pe filatiello! Te deveva vastare lo dito, e non pigliarete tutta la mano, ch’oramaje nce vuoje cacciare de sta casa co tanto ammoinamiento! Chi ha poca descrezzione, tutto