Paggena:La Divina Commedia Napoletano Domenico Jaccarino-Nfierno.djvu/43

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
— 45 —

O caro Duca mio, che chiù de sette
Vote contro a ppericole m'àje strinto,
E che cchiù sicurezza pò n'avette,
Nò mme lassà, diss'io, accossì vinto:
E si de jì cchiù nnante m'à anniato
Priesto allippammoncenne da ccà dinto.
E chillo llà che llà m'avea portato
Mme disse: Si sbagliaje sto passo ntunno
De levarce nisciuno nò nc'è dato,
Mo ccà m'aspetta e statte frisco e tunno
E spera cosa ccà che te recrea
Ch'io non te lassarraggio 'nchisto munno.
Lo Masto se ne va, co la tropèa
Io resto, e ffa chiù niente non sapeva,
Lo no, e lo si a le chiocche me ronnèa.
Non può sapere chello ch'io diceva
Ma isso tiempo assaje llà non nce stette,
Ch'ognuno llà provare lo voleva.
Le pporte ognuno priesto llà nchiudette
Nfaccia a lo Masto mio pe farle danno
Che fora, appriesso a me, se rummanette.
Co l'uocchie nterra, e tutto sospiranno
Diceva, neh chi è ca cheste ccase
De chianto m'è venuto mo annianno?
E a mme: n'avè paura sì rummase
Nce ànno ccà fora, pecché io mo tento
La prova anfì che l'aggio perzuase.
Non è nova sta cosa che mo sento,
Che l'ausajeno pure a n'autra porta
Che non se chiude da cient'anne e ciento.
Vediste 'ncoppa d'essa tu la morta,
E mo pe ccà già a scennere pe l'erta
Sta n'Angelo passanno 'mbona sciorta,
E pe isso a nuje la porta sarrà aperta.