Paggena:L'Ombra.djvu/9

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
7
ATTO UNICO


maco! Ma chillo… zì Vicienzo, nun vuleva… Povero frate!

Grazia (ad Assunta) Assuntulè, veneno?

Assunta — Gnernò… Nun cumparesceno ancora. (È sempre sull’uscio)

Grazia (alzandosi) — Mo’ ’e vaco a scuntrà io!… E subbeto torno… Porto io ’a nutizia… (a Rosa) Cummà premettete… (via)

Rosa — Cummà, facite.

Grazia — (s’avvia. Sull’uscio nel passare, ricordando che l’ucciso cadde là, alza le sottane, e guarda a terra, facendo un atto come per dire: Fu qui!… (Esce)

SCENA II.


Rosa, Assunta, Carolina e Teresa.

Teresa (va, ora, presso Rosa) — Meh! damme retta, sora mia… Mò te porto na tazza ’e broro… Aiere nun magnaste manco ’na mullica ’e pane. E che vuò cadè ’ndebulezza? Nunziatina nun m’ha raccumannato ato primma ’ascì… Zi Terè, facitele piglià quaccosa… Meh! nun tenere ’a capa tosta!

Carolina — Cummà, siente ’a cummarella… nu surzo ’e brodo… me’!

Assunta — Iammo, cuntentatece.

Rosa (c. s.) — Ma si nun tengo genio… Tengo ’o stommaco nchiuso! Lassateme stà!

Carolina (come sovvenendosi) — Aspè… cummà… Tengo nu bello buglio ’e ciucculata ’int’’a sacca… (Mette una mano in tasca e ne cava un pezzo grosso di cioccolatta avvolta nella carta argentata) Si pozz’avè ’o piacere… (Svolge la carta. Rompe un pezzo di cioccolatta e lo porge a Rosa.)

Rosa (c.s.) — Grazie! Ma nun pozzo! Propeto nun pozzo! (Respinge con la sinistra il dono, allontanando la mano di Carolina)

Carolina (a Teresa e Assunta) — Allora, si vulite accettà vuie… ’A salute d’’a cummara! (Addenta il pezzo di