MATENATA ’E VIERNO.
’O friddo scioscia, taglia proprio ’a faccia:
pe’ ll’aria cupa cupa, senza sole,
’e ppagliuchelle, ’e ffronne, ’e piezze ’e carta
votano attuorno.
Arravugliato ’int’ ’a ’na petaccella
’e scialle viecchio, tutto spertusato,
’o lavurante corre, scarfa ’e mmane
forte c’ ’o sciato.
Ma ’e mmane, rosse comme è russo ’o naso,
so’ già gelate... Che buò dà calimma!
Forze ’o ri’ sordo ha dato a ’e figlie, e penza
’a presa ’e rumma !
Luntano siente ’na voce:—C’ ’o brodo
’a fresellina, chiena ’e sale e pepe ! —
e ’i piezze ’e neve, comme a sciucchetielle,
chioveno ncuollo!
CAFFÈ DELL’ALLEGRIA..
Accussì dice nfaccia a ’na tabella
chiena ’e felinie, antica, sengata;
e sotto ’a porta ’nu muscillo niro
se lava ’a faccia.
Fora, a dderitta,- sta ’nu gallenaro :
ncoppa ce stanno tre meze gazose;
’nu cafè scicco, n’aristucrazia,
manco a Tuleto !
