Paggena:Carduccianelle.djvu/12

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
— 10 —

   Si’ tu ca ’e dice tutte chesti ccose ?
Stu surdiglino, dimme, chi t’ha fatto?
Iammo, dimmello franco, e tu t’ ’o ccride ?
tu pienze chesto ?
   Ma nun capisce ca si so stunato
nun è pe’ niente? tu nun ’o capisce
ca i’ dormo poco ? ca nun trovo pace,
sempe penzanno ?
   Agge pacienza, perdoneme... siente,
te voglio bene... ma... pecchè ngannarte?
nne tengo n’ata, si, nun è buscia,
scippela ’a pietto !
   Scippela forte, ma... nun ’a fa male:
’a puverella nun ce nn’ave corpa :
pe’ mezzo tuio l’aggio dato suonno,
anema e core.
   Guarda, nun vide ? tengo ’a freva ncuollo,
’na smania nzista : penzarria e screvesse
pure durmenno : siente cca che fuoco !
tuoccheme nfronte !
   È ’na carcara: dint’ ’e celevrelle
sento... che saccio... ’na cosa che volle;
m’arraggio, strillo, sto’ sempe nervuso,
tutto me scordo.
   Me so’ addunato ca pare ’nu scemo,
ca quase quase vaco a fernì pazzo :
ma tu si’ stata ca mm’ ’e puosto mpietto
n’atu vrasiere.
   Si, tu si’ stata ca mm’ ’e apierto ’o cielo
cu st’ uocchie nfame, tu mme ce purtaste
e mme diciste: — Songo ’a Puïsia:
guardeme e scrive !