Paggena:'E guarattelle.djvu/23

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta.
— 23 —

baracca e i pupi, e si avvicina al letto della figlia) Ch’ è succieso? Tiene l’uocchie appaurate..

Giul. — Mammà...

Raf. — (a sua moglie) Ma che te si’ miso ncapo d’acciderla a sta criatura?

Virg. — Ti rode quarche cosa?

Raf. — (alla figlia) Di, ch’è succieso? Che t’ha fatto?(Giulietta guarda la matrigna con occhio pauroso). Guarda a me... Di’ che t’ha fatto?.. Nun avè paura...

Giul. — (con un fil di voce): Niente!

Raf. — (a donna Carmela): Donna Carmè... parlate vuie... ch’è succieso?

Carm. — E io che ve pozzo di’?... So’ venuta pe vedè comme steva ’a piccerella, e l’aggio truvata chiagnenno, sola sola...

Raf. — (sua moglie): Sola?.. E tu haie avuto ’o curaggio ’e l’abbandunà? Addò si’ ghiuta? Ma tu a chi ’ntienne ’e fa passa nu guaio?... No!... No!... ’A vi' st’anema ’e Dio? lo campo sulo p’essa!... E tu l’he vattuta!.. Tu?

Giul. — (protestando): No... nun ò stata essa...

Raf. — (con premura: a sua figlia): E chi è stato?.. Di’! Parla!

Carm. — Che ghiate penzanno?... Chi puteva essere?

Raf. — (afferrando per il braccio sua moglie, le chiede): Isso l’ha vattuta?! E tu, nfame, l’haie fatto trasi cca? Dint’a’ casa mia?! Cca... addò sta figliema? Schifosa! Di’... parla! (si schiaffeggia per la vergogna).

Carm. — Don Rafè... che facite!

Giul. — Papà!.. papà!...

Virg. — Saie che te dico? Me so’ seccata...

Raf. — (scattando): Iesce!.. Iesce d’ ’a casa mia! Iesce!

Virg. — Si, si; mo me ne vado... Tanto co te che ce guadambio? M’ ha fatto sempe morì de fame!

Raf. — Va... va... add’ ’o nnammurato tuio! Chillo è l'ommo ca fa pe te! (si avvicina alla figlia e le chiede): Chi è venuto cca? (Giulia lo guarda e tace).