Paggena:'A morte.djvu/30

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
— 28 —

me ’a na cosa ca s’è muvuta e s’è arravugliata... Allora aggio ditto: è fatta. E vuie stessa ’a chillo mumento avite avuto ’a sentere nu brutto dulore.

D. Sofia. N’ato poco murevo! Mm’aggio ntiso ammancà ’o rispiro... è overo. Me sento bona e me pozzo n’ata vota chiaità ’o sanghe mio, cu sti quatte magnafranche ca vonno sempe denare. Io ’o diceva ca ’o miedeco s’era sbagliato e s’ha pigliata nuvanta lire ’a me vergene vergene. Ha da ittà nuvanta cate ’e veleno, sperammo a Dio! E chill’ato buono cristiano d’ ’o cunfessore, che m’aveva cunsigliato d’aizà a mano, p’ ’o nteresse, ’a tutte ’accunte mieie!... Seh! Avevemo magnato a una taverna, forze, o ce l’avevamo faticate nzieme!

D. Amalia. ’E prievete?! Manco ’e notte v’ ’e puzzate sunnà! Vuie dimane, piacenno a Dio, ve n’ascite e ghiate ’arrecogliere vuie stessa.

D. Sofia. Se capisce... ’e voglio accuncià io p’ ’e feste. Accuminciammo ’a D. Eugenio, chillo pudecchioso, che s’è vestuto pure ’e carattele. Dimane me vesto, bello pulito, me metto ’o crespo, ’a rusetta, ’e perne, ’anella, ’e brillante; e mm’ ’e vaco piscanno p’ ’a mano attuorno... Seh! Me vulevano fa murì a me, vulevano!

SCENA 9.a

Concettina e detti

Concettina. E’ permesso?... (timidamente).

D. Sofia (con dispetto). Gué, si tu? Che te manca?