Paggena:Teatro - Aniello Costagliola.djvu/93

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta.
— 83 —
Natalina. — Chella mmasciata?
Santa. — Quando volete. Putite saglì nu mumentino?
Natalina. — Subito. (Si allontana dalla finestra).
Carmine (giuocando:) — Tre asse e seie d''o tre a bastone.
Peppe. — Ànchete!
Natalina (a Petruccio:) — Io vaco.
Petruccio. — Vengo pur io. Aggio nu poco 'e che fa'. (Salutando:) 'On Carmeniè, conzervatevi! Salute, Pe'!
Carmine. — Statte buono.
Peppe. — Bona iurnata.
Petruccio (a Natalina, pianissimo, uscendo con lei:) — Pìgliete 'e llire. 'A cca a n'ata mez'uretta, 'o puntone.
Natalina (sospira penosamente, e dice sì col capo).
Natalina e Petruccio (escono dal fondo).


SCENA QUINTA.


Carmine, Peppe


Peppe (dopo aver consultato le carte:) — Quattro miserabili punti!
Carmine. — Sette e nove: sìdece.
Peppe. — Bona salute! 'Àteme mano.


(Mentre giuocano:)


Peppe (insinuante:) — 'N capo a buie, 'on Carmeniè, mo 'o mariuolo nun se sapesse!
Carmine (un po' sorpreso guardandolo:) — ...Che cosa?
Peppe. — 'O tàrtaro ave raggione. Ma... nun se po parlà!
Carmine. — Tu che staie ammaccanno? Tre doie e 'o tre a coppa.
Peppe. — Ncasa 'a mano! (Una pausa). Cu nu servizio sistimato, uno mo se putarria fa' nu vestetiello nuovo. Ma... ce sta l'amicizia. E io so' l'amico degli amici!
Carmine. — Tu staie parlanno francese! (Lo fissa acutamente; poi, con un balzo:) ...Petruccio?! (Lascia cadere le carte su la tavola).