Paggena:Storia vecchia - Assassina - Pergolesi - Carlo Netti 1914.djvu/231

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta.
217
Un atto

Vicienzo

P’ ’ammore ’e Ddio! E figlie pòrteno ’a ricchezza ’int’ ’a casa… (scherzoso) Sapite ched’è? Io, mo, avesse ’a essere propeto nu signore! Embè, nu’ pe dicere, cca nce murimmo sempe cchiù da santissima famma! (ricordando) Ah, lle screvìte pure ca mme serveno nu chilo ’e muzzarelle… Nc’ ’e vvoglio rialà a’ cammenante. (Salvatore lo guarda soprappensiero, senza comprendere) ’On Salvatore mio, si nun se serogne!… (manda un sospiro).

Salvatore

(con la penna alzata, aspettando) Che ato?

Vicienzo

Nce aite miso ’e muzzarelle?

Salvatore

Nun ’o vvide?! (gli mostra lo scritto su la cartolina)

Vicienzo

(sorride confuso; un po’ umiliato) E c’aggio ’a vede’! Io so’ nu ciuccio! ’O ssapite ca me stevo ’mparanno pur’i’?

Salvatore

(sempre pensoso ed estraneo) E bravo.