Paggena:Storia vecchia - Assassina - Pergolesi - Carlo Netti 1914.djvu/201

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta.
187
Un atto

Donna Rosa

Ancòra, è ove’?! Giesù! Ma isso pure, s’ ’a putesse fernì…

Maria

(scrolla il capo) Eh, fernesce! (abbassa ancora un poco la voce, circospetta) ’Onna Ro’, llà nce sta ’o guaglione p’ ’o miezo! ’O marito d’ essa, ’e Crestina, se sape che da tiempo nun ce fa cchiù vita aunito…

Donna Rosa

Tu che ddice! Se so’ spartute?!

Maria

Stanno ’nzieme, ma comme si nun fosse… (con imbarazzo) ’Onna Ro’, e che nce vo’ a capì!

Donna Rosa

I’ saccio ’affare lloro?! (strizza l’occhio, maliziosa) Già, chillo nce pare ch’è bicchiariello…

Maria

E po’, che saccio… Primma ’e se spusà a chisto… (vorrebbe alludere a un amante) E p’apparà ’a facènna…

Donna Rosa

’O bbi’?!

Maria

(ridendo) Mm’ ’aite ditto vuie.