Paggena:Sinfonie d'amore.pdf/91

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.

Tu duorme, io veglio! E quanno sto scetato,
pecchè ’a notte nun pozzo arrepusà,
te sonno, e cu chist’uocchio affaticato
te veco dint’ ’o suonno smanià!

Che stai sunnanno, Sciore ’e passiona?
Pozzo sperà? Pozzo sape che d’è?
No! So’ pazzo! Perdòname! Perdona!
Io nun me credo ca te suonne a me!

Io nun me credo ca tu me vuo’ bene,
e, ’a verità, nun ce aggio mai creduto!
Ma penzo a stu Destino, e a chesti ppene,
e a chisto core, appriesso a te perduto!

Duorme cuntenta, Sciore mio d’ammore!
E quanno ’o sole all’alba arriva a te,
te porta tutt’ ’o fuoco ’e chistu core,
ma nun fa niente, si nun pienze a me!

— 89 —