Paggena:Poesie napoletane - Ferdinando Russo.djvu/191

'A Wikisource.
Chesta paggena nun è stata leggiuta.

Si’ culurita comm’ 'a fronn’ ’e rosa,
e tiene e’ diente comm’ ’o giesummino !
Quanno me ride, neh, che bella cosa!
Io moro e campo, pe te sta vicino!
Quanno tu te ne vai, stu core afflitto
sbatte cchiù forte, spierto ’e te vedè...
Dinto a qua’ libbro, Ammore, steva scritto
c’addeventavo ’nammurato ’e te?!

Quanno fa notte, e p’ ’a fenesta mia
trase d’ ’a luna na fascia lucente,
m’ ’a sònno int’ a nu suonno ’e fantasia
ca dorme sola e nun me tene a mente!
Aceno d’uva, fravulella doce,
pecchè nun me facite arrepusà?
Stu fuoco, mpietto, troppo assai me coce,
e manco ’o mare ’o putarria stutà!