Paggena:Poesie - Salvatore di Giacomo.djvu/412

'A Wikisource.
Vai alla navigazione Vai alla ricerca
Chesta paggena nun è stata leggiuta.
408
vierze nuove

Rosa ! Rosa ! Anema fina !
Faccia ’e cera, uocchie lucente !
E accussì barbaramente
t aggi° avuta abbandunà !
Siente.....— Addio... — Ma mme perduone ?
Siente..... E siente..... (Essa, a luntano,
mme saluta e stenne ’a mano,
vota ’e spalle e se ne va...)
E chest’ ata ? Chi è chest’ ata ?
(Vuo vede ca è Teresina
ca s* è pure mmaretata ?)
— Bravo ! Pròsitte, Teré !
E... o guaglione ? — È muorto. — È muorto ?!
Comme !... È muorto ?... — Aiere... Addio...
— Figtio ! — chiagne - Ah, figlio mio!...
E po’ ’a veco scumparì...
Dormo o veglio ?... É suonno, o pure
fosse ’a freva ca mm’ abbruscia ?
St’ ombre chiare e st’ ombre scure
songo spirete, o che so’ ?...
Vurria moverme e nun pozzo...
Scotto nfronte... Mm’arde mpietto :
E, assettato mmiez’ ’o Iietto,
sento ’e ddoie, lente, sunà...