Paggena:Poesie - Salvatore di Giacomo.djvu/178

'A Wikisource.
Chesta paggena nun è stata leggiuta.
174
canzone

E quanno è chesto, io pure (accio \
e a n ato ninno mo tengo ’o pernierò;
s ereno date a ffuoco anema e core;
mme so raccumannata a nu pumpiero...
Ah, lariulà,
lariu-lariu-Iariulà !
L’ammore sè addurmuto,
nun ’o pozzo cchiù scetà !
— Ah, vocca rossa comme a nu granato,
chi ’o ssape ’o tiempo antico si è fernuto ?...
Chello eh è certo è eh io sto frastornato,
e o sapore d o pane aggio perduto !
— Si’ stato sempe bello e ntussecuso,
e pure, siente, vide che te dico,
nun me ne mporta ca si’ furiuso,
voglio campà cu te, muri cu ttico !
4 Ah, lariulà,
lariu-lariu-Iariulà !

’ ammore s e scetato,
s è scetato e lariulà !