Paggena:Opere inedite di varj autori - Tomo I (1789).djvu/214

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta.
204
La Batracommiomachia

E de zango na vranca a chillo ’n faccia
   Sto temmerareio schiaffa, e tte lo nchiacca,
   Che quase lo cecaie: ma co le braccia
   Nervorute, e bedè, comme te sciacca
   Chisto mo a chillo, che già sfrantommata.
   L’anca destra be ll’ha co na vrecciata.
Ca l’ammico chisciato de sto smacco
   No piesco, stermenato che llà ’n terra
   Fuorze steva ppe ttermete „ ppe Bacco,
   Dice, e a Scarpisalota ndrizza, e afferra
   Tunno de palla ’n fronte a no denucchio:
   Potta de nnico! e spezza qua fenucchio!
Ora chisto mo ccà coll’anca rotta
   Stiso ’n terra nfangato, ed a la smerza
   Lassammo stà, ca già de contrabbotta
   Quacquaracquà, mo vene, e comme a cerza
   Forte, simbè sudato, a bennecare
   L’ammico, che llà bede, sparpelare.
Corre mperzò, e ppò torna a chillo ’n cuollo,
   E ’n miezo de la trippa le consegna
   Chiù botte spotestate, e già nnammuollo
   L’accedetario jungo isso se ngegna.
   Tutto dinto la panza de ficcarle.
   E le bentramme tutte llà scacciarle.
Strudegrano, che mmò ncoppa a le sponne
   Chillo accossì acconciato ppe le ffeste
   Vede, la mappa rodese, e ss’asconne
   Zompanno intro a no fuosso, chelle nfeste:
   Granfe de morte ppe scanzà, e sse mena?
   Zuoppo comm era, e sdellommato ’n schena.

Ro-