Paggena:Nuove poesie - Rocco Galdieri.djvu/132

'A Wikisource.
Chesta paggena nun è stata leggiuta.

Nun ce sta tramine, ’o pizzo e sulitario,

’a carruzzèlla nun ce p’ ’o saglì...

E pe’ chesto, si chiammo ’nu primario,
isso nun vene e tu... nun può veni!

Parlo c’ ’a luna, chiacchiareo c’ ’o sole,
cu’ I’ aucielle che fanno unu ciù-ciù
E m’ ha faccio cu’ cierti campagnuole
ca t’ hanno vista e t’hanno ditto: sciù!

So’ campagnuole ca so’ state ’a guerra
e so’ turnate n’ata vota ccà.

Uno è cecato e zappa ancora a terra,
e n’ alo è zuoppo c ’o veco ’e fatica!

E n’ ato cu’ ’nu vraccio sulamente
ca ’nzorfa e vite, m’ ha prummiso già
ca ’nu vinetto, ’nu vinetto arzente
a san Martino m’ ha da fà pruvà...

E me contano quanto nc’ é pututo
quanno afforza ’e vulive fa cade...
ma lloro, forte, quanno hanno vinciuto,
t’ hanno reduto ’nfaccia... Comme a me!

Eh! Comme a me! Ca si nun sò cecato,
tengo ’na freva ca nun vo passà...

E cu’ tutto ca sto buono scellato..,

’o i’... piglio ’a penna e torno a faticà?