Paggena:Lo cunto de li cunte - Tomo II.djvu/128

'A Wikisource.
Chesta paggena nun è stata leggiuta.
120
LA VORPARA

   E picciole e pennacchie
   E frisole e fellusse,
   Si ped essempie e prove tante e tante
   Non è contento mai chi ha chiù contante?
Cic. Si tu pruove na vota sta vorpara,
   Non te ne spise chiù, ch’è comm’a rogna,
   Che quanto gratte chiù chiù da prodito.
   Dammo na giravota
   Pe l’arte e pe l’afficie de sto munno,
   E vedarai ca se ne serve ogn’ommo.
   Commenzammo da prima, ed antemonia,
   Da chi tene vassalle:
   Ecco abbista ed allumma no massaro
   Che s’ha ’nchiuso li puorce,
   Oie le cerca pe ’mpriesto tante scute
   Da retornarencille
   quanno po’ chiove passe e fico secche;
   Craie manna pe tanto uorgio
   Pe lo restituire a la recouta;
   Mo le commanna l’aseno, o li vuoie,
   Co titolo ca serve pe la corte;
   E tanto durarà sto frusciamiento,
   Tanto secotarà st’ammaro assedio
   Che chillo, desperato,
   Fa quarche ’ngioriata a lo vaglivo,
   O le ioca de mano. Oh negrecato,
   Che no l’avesse cacato la mamma,
   Che s’avesse spezzato
   La noce de lo cuollo! ecco, è pigliato
   E schiaffato de pesole a na fossa,
   Puosto cippe a li piede,
   Misso fierre a lo cuollo
   E manette a le mano
   Co no spetaffio puosto a lo canciello:
   Banno e commannamiento: olà, sfrattate!