Paggena:Lo cunto de li cunte - Tomo I.djvu/371

'A Wikisource.
Chesta paggena nun è stata leggiuta.
371
EGROCA

     Co caude prieghe da lo core sciute:
     Damme, signore mio, purchie e virtute!.
C. Hai no cantaro e miezo de ragione,
     Ca non te sazia mai l’uno né l’autra:
     Chi have agresta e sale,
     Pe l’oro è granne e pe vertù ’mmortale!

Fu tanto gostosa l’egroca, che a gran pena ’ncantate Da lo piaceres’addonattero ca lo Sole, stracco da fare Tutto lo iuorno Canario pe licampe de lo cielo, avenno Cacciato a lo ballo de la ’ntorcia le stelle,s’era retirato a Mutarese la cammisa, perzò comme veddero vruoco L’aiero,dato l’ordene solito de tornare, se retirattero Ogne una a le case loro.

FINE DEL TOMO I.