Paggena:Lo cunto de li cunte - Tomo I.djvu/302

'A Wikisource.
Chesta paggena nun è stata leggiuta.
302
Trattenimiento IV.

naglio de la costanza e de la fede toia e che st’utemo ’nganno l’aveva puosto ’n opera pe arremmediare a le furie de no core sdegnuso e perzò le cercava perdonanza de quanto era passato. Lo zito, abbracciannola co granne ammore, se la fece corcare a canto, facenno pace e, sapennole dapo’ tante travaglie chiù doce lo gusto, stimmaie assai chiù lo poco retiramiento de la mogliere che la tanto prontezza de le cainate, perché, secunno disse chillo poeta,

né nuda Citarea,
né Cinzia arravogliata:
la via de miezo sempre fu prezzata.