Paggena:Lo cunto de li cunte - Tomo I.djvu/281

'A Wikisource.
Chesta paggena nun è stata leggiuta.
281
Jornata III.

se pò dire l’allegrezza che se ne fece: fà cunto che sgongolaro de lo prieio e particolaremente lo marito, ca stimmaie chiù sta bona fortuna che l’autro regno datole da lo mago. E dapo’ che passattero co festa granne na mano de iuorne lo re de Preta Secca se ne tornaie a lo regno suio e chillo de Terra Verde, mannato patente a lo frate chiù piccolo pe lo covierno de lo stato suio, se restaie co lo mago, scompetanno a canne de spasso le deta de travaglio e facenno testemmonio a lo munno ca

non ha lo doce a caro
chi provato non ha ’mprimmo l’amaro.