Paggena:La Divina Commedia Napoletano Domenico Jaccarino-Nfierno.djvu/23

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
— 25 —

Accossì vanno ncopp'a l'onna bruna,
E primma che dà llà fossero scese,
Da ccà na frotta nova già s'aduna.
Figlio, dicette lo Masto cortese,
Tutte li muorte co l'ira de Dio,
Tutte veneno ccà d'ogne paese.
E pronte songo a trapassà lo rio,
Jostizia li ffà lesto cammenare,
Ca la paura pare no golìo.
Anema bona nò nce sta a ppassare,
E si Caronte mo de te se lagna,
Ntennere puoje pecchè stace a strellare.
Fenuto chesto, la scura campagna
Tremmaje, la fronte mia pe lo spavento
Ancora de sudore me s'abbagna;
E la terra menaje no brutto viento,
E rrossa llà na luce che n'ascette
M'abbarbagliaje la vista a lo momento,
E muorto de lo suonno io llà cadette!


CANTO QUARTO


ARGOMIENTO
Scetato lo Poeta da no truono, secutèja a cammenà co chillo che l'accompagna. Scenne dinto a lo Limbo, primmo piano de lo Nfierno, addò vede schitto chille che non erano state vattiate.


Lo suonno, da no truono spotestato,
Se roppe a fforza, e tanno me sosette,
Comm'a chi contraggenio s'è scetato.
E aprenno ll'uocchie attuorno li mmovette
Sosuto all'erta, e fitto pò guardaje
Pe sapere addò steva, e lo bbedette.
Vero è che a la riva me trovaje
De lo Nfierno vicino a la vallata,
Ch'abbraccia truono de 'nfenite guaje

4