Paggena:La Divina Commedia Napoletano Domenico Jaccarino-Nfierno.djvu/138

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
— 140 —

De tre gruosse Frisune lo gran vanto;
Pecchè io nne vedea trenta gran parme
Da lo cuollo a la panza, e sento schianto.
Rafel mai amech zabi arme,
Accommenzaje la fera vocca a aprire,
Autro non potenno o dirme, o farme.
Lo Masto: Anema scema, stette a ddire,
Co lo cuorno te tiene e sta a sfocare,
Quann'ira o passione staje a ssentire.
La funa truove si te staje a ttoccare,
A lo cuollo attaccata, arma confusa,
Vì che lo pietto già te sta a nfasciare.
A mme dicette: Isso stesso s'accusa:
Chist'e' Nembrotto, pe lo quale 'nfammo
A lo munno una lengua non s'ausa.
Lassammolo sta ccà, non ne parlammo;
Pecchè ogne llengua a isso fa rammaggio
Comm'isso a ll'autre parla, e non curammo.
Facettemo accossì luongo viaggio
A mmancina votate, e assaje scojeto
Trovajemo ll'autro assaje cchiù fiero e maggio.
A piglià a isso, co lo Masto 'nfieto
Non saccio dì, ma isso aveva strinto
Da nanze l'uno e l'autro vraccio arreto
De na catena, ch'isso avea da dinto
Da lo cuollo nfì abbascio, e scommigliato
Lo riesto steva nfì a lo ggiro quinto.
Chisto superbo de sperienza 'ngrato
S'ammostaje 'mpotenzia contro a Giove,
Mme dicette lo Masto; e sta a sto stato.
Fiarte se chiamma, e fice le gran prove
Co li Gialante contro de li Dieje;
Lle braccia che mmenaje mo cchiù non move.
Io a isso: vorria, si se poteje,
Che de lo smesurato Biarrejo
N'avessero sperienzia ll'uocchie mieje.