Paggena:La Divina Commedia Napoletano Domenico Jaccarino-Nfierno.djvu/129

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
— 131 —

Nfunno, addò sta 'ntosello lo Signore
Che ammenista addavero la Jostizia,
La pena segna de lo peccatore.
Non credo che a vedere autra trestizia
Malato fosse popolo d'Egire
Quanno fuje l'aria chiena de malizia,
Che ll'animale tutte sta a ssentire,
Cadettero, e porzì le ggente antiche
Seconno ogne Poeta stace a ddire.
E se ficero pò tutte formiche,
Ch'era a bbedè pe la vallata scura,
Ammucchiate li spirete nemmiche.
Chi ncoppa steva, o sotto 'nzeportura
E chisto ncuollo a chillo cchiù strucchione,
Chi co la panza jeva, co che ffejura!
Ievamo liente senza fà sermone
Guardanno e ppò sentenno li malate
Che non poteano aizare le pperzone.
Vedette assettà a dduje, ma appojate
Nfra lloro comm'a piatte da menesta
Che se lèvano a ttavola sporcate;
Non maniaje la striglia accossì lesta
Muzzo de stalla ch'aspettato corze,
Nè da chi vede a mmala voglia e resta,
Comme ogneduno llà menava morze
P'arraggia se sceppava pò co ll'ogna,
Pezzecanno e stracciannose le scorze:
Se tiravano pò doppo la rogna,
Comme le scaglie taglia lo cortiello,
O scama quarche pesce e tutto scogna.
O tu che de te faje chisto maciello,
Lo Masto a uno dice e tene mente,
Che de la carne scippe lo mantiello,
Dimme si nc'è Latino nfra ste ggente
Che ccà mo stanno e si l'ogna t'abbaste
Pe ffare sempe chesto aternamente.