Paggena:Canzone e Ariette nove.djvu/102

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
92
ariette nove


Ll’ato juorno…


Ll’ato juorno, scennenno p’’a strata
     ca se parte d’’ o Vommero antico,
     quanno fuie mmiez’ ’o llario ’a Nfrascata
     Nunziatina vedette passà.

«Primmavera!… — penzaie — Sì.. tu sola,
     cu st’arietta ca scioscia ’a matina,
     tu, tu sola puo’ fa Nunziatina
     a stu core c’aspetta turnà…

St’aria, st’aria addurosa e suttile,
     nun è ’a stessa pricisa ’e ll’ato anno,
     quanno, proprio priciso int’Abbrile,
     p’’a Nfrascata scennette cu me?…»
     .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .