Paggena:Canta Posillipo... (Ernesto Murolo).djvu/68

'A Wikisource.
Chesta paggena nun è stata leggiuta.
— 62 —

Pusilleco sta Uà. S’ è cumbinato

chesta pazzia pe’ mmare,
p’ ’a serata d’ onore ’e na sciantosa.

L’ amante — ch’è nu conte — ha sbuttigliato
sciampagna a mmuzzo, e sotto Marechiare
addò cantava ’a meglia giuventù,
addò l’aria marina è cchiù addurosa,
e addò nisciuna voce canta cchiù,
mo se sente ’a gazzarra

— fra ’o remmore ’e bbutteglie e de bicchiere —
’e ’sti vvoce sguaiate e strellazzere!

Nu giuvinotto accorda na chitarra,
n’ atu cascante stona cu n’ acuto,
e ’o silenzio d’ ’o mare s’ è perduto 1

(Pallida e trasparente,
passa dinto a nu velo
e ruciulèa cu’ ’e nnvule ’e punente,
cumme a na palla ’e neve, a luna, ’ncielo).

Ma ’ncielo, all’intrasatta, è accumparuta,
na nuvola ch’ è denza 'e fummo e ffuoco.

Se spanne p’ ’e Bagnole, e, a ppoco a ppoco
Pusilleco cummoglia, e mmiez’ ’o mare
se specchia, e rossa 1’ acqua è addeventata:
Carcara ardente ca mai cchiù se stuta,

arde ’o cantiere,
e ogni favilla pare
essa sola n; incendio; ogne vampata
arape a mmare e ’ncielo nu cratere...

Tremmano macchie ’e sangue 'ncopp; a ll’ acqua,
e triemme, oi marenaro, pure tu!