Chesta paggena è stata leggiuta.
260
Poesie
IV.
’A voce
«Tengo ’a ruta nuvella - e ll’evera addirosa!»
S’arapano ’e ffeneste, s’acalano ’e ppanare;
’e ninne ’mpertinente se menano p’ ’e ggrare.
— Damme ’ne testa ’anépeta. Damme ’na pianta ’e rosa.
«Teng’ ’a ruta nuvella - e ll’evera addirosa!»
E attuorno ’a carrettella
se fermano ’e ffigliole...
Pe’ copp’ ’a Speranzella,
pe’ mmiez’ ’e Ccavaiole,
p’ ’e Virgene, a Furia...
Aggiu sentut’ ’a voce: «Teng’ ’a ruta nuvella...»
pe’ tutt’ ’e strate ’e Napule, ma no p’ ’a strata mia.
Chillo ca pe’ tant’anne nc’è passato,
’nu poveru cafone,
vatrova addò starrà! Dint’ ’a staggione,
fuie richiammato...
