Paggena:La Divina Commedia Napoletano Domenico Jaccarino-Nfierno.djvu/31

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
— 33 —

Ammore, che a ogne core s'acchiappaje
Pigliaje chisto da la bella perzona,
Che mme levajeno, e affesa io ne restaje.
Ammore, che ogne anema ammasona,
Mme dette d'isso no piacere forte,
Che comme vide ancora ccà mme sona.
Ammore nce portaje a una morte,
Caina aspetta a chi morte nce dette.
Ste pparole io sentette, e non so storte;
E chell'aneme affese nche sentette,
L'uocchie acalaje, e lo Poeta tanno
Votatose: A che pienze? mme dicette.
Risponnette io: Si Masto, io sto penzanno
Quanta duce penziere, e che golìo
Menaje ccà chiste, che cchiù nsotta vanno.
Pò me votaje a lloro, e parlaje io:
Francè, me faje tu chiagnere a st'asciute,
Che fanno addebbolì lo core mio,
Dimme mo quanno ìreve sperute,
A cche, e ccomme concedette ammore
Che ve fusseve meglio canosciute?
E essa: No nc'è mo peggio dolore
Che ricordarse de lo tiempo bello,
E lo ssape purzì lo tujo Dottore:
Ma si tu vuò sapè lo papariello
Comme ammore mme fice già pigliare,
Io chiagnarraggio comm'a guaglionciello.
No juorno, azzò lo tiempo stea a passare
Leggenno Lancellotto nnammorato,
Stevamo sule, e senza sospettare.
Ma leggenno lo libro mmalorato,
La faccia nosta se facette janca,
E chisto fuje lo punto disperato.
Leggenno che Genevra non fuje stanca
De vasà Lancellotto, che ghiuraje
Tenerela vicino a mmano manca.

5