Paggena:Sinfonie d'amore.pdf/55

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.

Tu me vuo’ bene! ’O ssento dint’ all’aria
ca t’accarezza sti capille amate,
e me n’addono quanno veco lucere
l’ammore int’a chill’uocchie appassiunate!

Tu me vuo’ bene! Quanno veco schiudere
sta vocca bella, cara e piccerella,
cchiù sapurita e rossa de na fravula,
cchiù carnosa ’e na rosa ncrispatella,

io penzo, e sonno, e sento ’ncore scennere
comm’a na luce mbalzamata ’e luna;
e nchiudo l’uocchie, e già me credo d’essere
purtato ncopp’ ’a rota d’ ’a Furtuna...

E te veco! E nu raggio dint’ all’anema
me scenne a rischiarà sta vita nera,
e te cunosco; e me figuro a n’angelo,
quanno me stienne sti mmanelle ’e cera!

— 53 —