Paggena:Lo cunto de li cunte - Tomo I.djvu/133

'A Wikisource.
Chesta paggena nun è stata leggiuta.
133
EGROCA

     Quanto, a la ncornatura e a primma fronte,
     Pare cosa de priezzo.
     Tutto nganna la vista,
     Tutto ceca la gente,
     Tutto è schitto apparenzia.
     Non ire summo summo,
     Non ire scorza scorza.
     Ma spercia e trase drinto,
     Ca chi non pesca nfunno,
     E no bello catammaro a sto munno.
     Adopra sta coppella, ca fai prova,
     Se lo negozio è vero, o fegneticcio.
     S’è cepolla sguigliata, o s’è pasticcio.
Fab. È na cosa do spanto,
     Pre vita de Lanfusa!
Jac. Sienteme nchino, e spàntate;
     Jammo chiù nanze, e spireta;
     Ca senterraje miracole!
     Ande, mo: verbegrazia.
     Tu criepe de la nmidia,
     Abbutte e fai la guallara
     De no signore conte, o cavaliere,
     Perchè vaco ncarrozza;
     Ca lo vide servute e accompagnato
     Da tanta frattaria, tanta marmaglia:
     Chi lo sgrigna da ccane,
     Chi lo ncrina da liane,
     Chi le caccia la coppola.
     Chi le dice: schiavuottolo!
     Straccia la seta, e l’oro;
     Quanno isso ciancolea, le fanno viento;
     E tene fi a lo cantaro d’ai’giento.
     Non te mprenare subeto
     De sti sfaste e apparenzie,

     Non sospirare, e fa la spotazzella;