Paggena:La Vaiasseide.pdf/54

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
46
CANTO


E deceva chiagnenno ò maro mene,
E quanno Carmosina vedarraggio
Se sò caduto à le nfernesche pene,
E chi sà quanno maie da ca sciarraggio
Penzava priesto d’abracciare à tene,
E mo nigro me scuro abbracciarraggio
Pe parte toia, ò Carmosina mia,
O Mecene, ò Protone, ò quarch’Arpia.

Pe lo tufolo steva ausolianno
Carmosina sorresseta, e sbanuta
Zò che deceva Ciullo gualianno,
Ed havenno la voce canosciuta
Subeto scette, e iezese nzeccanno,
Decenno, s’eie Ciullo me saluta;
Ma isso che credea stare à lo ’nfierno
Le parette vedere lo Zifierno.

E tremmanno tremmanno le deceva
O spireto nmarditto fatte arrasso
Penzanno perche tenta la vedeva,
Ch’era pe lo tentare Sautanasso:
Ma essa ch’isso meglio canosceva
Accostata che s’appe nauto passo
Decenno (l’abbracciaie) facce de boia
Zitto ca songo Carmosina toia.

Tanno respose, non me delleggiare
Si Carmosina non me vide acciso,
O fuerze chillo che puozze squagliare
O l’ombra de chill’hommo ch’oie s’è mpiso;
Ed essa, se bè stongo pe crepare
Respose, puro schiattome de riso,
Non me vide, tè, toccame sciaurato,
Viata mè co tale nnammorato.

Vo-