Paggena:La Vaiasseide.pdf/31

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
13
PRIMMO

Che serve lo zibetto, e li sapune
Moscate, che ne songo tutte chiene
Se chillo fieto ammorba le perzune
E face spisso adebolire le prene,
Ma da vostre tetelleca, e tallune
Vale chiù chillo adore che ne vene
Che quanto museo ad acque sperfummate
Porrano le segnore tetolate.

Quanno chesto cantare fù scomputo
Ch’onnuno fece stare à vocca aperta,
Commo iocasse à l’uovo cannaruto,
De brocca se susio madamma Berta.
E disse iatevenne ch'è venuto
Lo tiempo che lo zito faccia certa
La mogliere, ch’è ommo, e craie venite
Ch‘à la cammisa lo nore ashiarrite.

Se ne iero le gente, e se corcaro
Li zite, se contiente penzatello
C’havea sett’anne che se deseiaro,
Mineco disse orsù bene mio bello,
Mo me ne vengo, ma pigliame à caro
Ca volimmo iocare tanto bello, `
Vienela viene, disse la mogliera
Comma se fosse iuoco à covalera.

Musa cantalo tu quanto se disse
Quanto se fece a l’una, e l’auta parte:
Cose da fare ashevolire Ulisse,
E da fare sorreiere no Marte,
Venga conca d’ammore, e guerra scrisse,
Ca no ne porria dicere na parte,
Vasta ca se sosero sbessechiate
Commo se funge havessero manciate.

Mo-