Paggena:La Vaiasseide.pdf/12

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
4
 

to de chille à chille à chi se dedecano l’opere comme l’haggio provato io cchiù de quatto vote che pe grammerze havimmo subeto sparentato. Perzò sarìa de parere, che no stampasse mai ò si puro havisse da fare sto spreposeto sarìa de penziero che dedecasse alo Viento, pocca chisto deve essere lo cchiù graune hommo delo Munno, ca da onne uno lo sento mentovare dicenno ca faticano ped’isso; veccote mo chille che serveno ’n Corte, sierve mo, sierve po, sierve hoie, sierve craie, quanto ched’è, ched’è comm’haie fatto, e fatto, e portata l’acqua co l’aurecchia alo patrone, tocca ca t’è notte, e datte na vota, e levate tanto che puoi dicere havere servuto alo Viento, e Dio sà quanta nce ne songo de chille, che pe parte de darete sfatione all’utemo de l’utemo te ne fa scire co na quarera de furto. Lo Nnamoramiento perzì passeia, ralca, sternuta, curre, suda, crepa, abbotta, chiagne, e sospira, e quanno se penza haverenne allo’mmanco n’huocchio a zennariello dala sfastiosa, quanto ca lo poveriello se aschia havere faticato allo Viento, e de chesto se gualiava lo Petrarca dicenno.

(Quante speranze se ne porta il Vento.)

Accossi puro li povere Poete, soniette da cchà, sdrucciole da llà, madrigalle a chisto, e barzellette a chillo, commo s’adona le trova la capo vacante, lo stommaco devacato, le goveta stracciate, sempre fra’mpede de

pilo,