Paggena:Carduccianelle.djvu/44

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
— 42 —

   E tutte ’e notte sempe ’a stessa storia;
chi ’o po dà tuorto? — E cancaro —
— dice — ’o lucigno ’e chesta lampa ietteca
serve pe’ me o pe’ ll’aute?...
   E appena trase abbrile può fa’ n’opera,
’o sito è bello e sciveto,
’o vico tene affare, e... tutto è sfizio;
se po nzerrà ’o niozio?
   Nu vase, ’na iastemma, ’nu silenzio,
rummore ’e tacche, appicceche;
po... ’nu ciù ciù, ’nu giuramento, e subbeto
nient’ato siente. ’Nu zifero
   ’e viento passa mprufumanno ll’aria.
Ma ’o vico è spuorco?... È inutele...
‘E sciure ’arance sonco ’e sciure ’e ll’anema,
ah! beneditto Napole!...


PASSANNO ’E SURDATE.

   'E bbi’ cca: tornano. Che poco ’e pòvere!
Guardate: ’a teneno ncrastata a rotole!
Sfatte, stunate ’e sole,
nun saccio chi mme pareno.
   Eccoce, subbeto tutte s’affacciano
a sentì, ’o ssoleto, chello che sonano.
So’ ghiute ncopp’ ’o Campo
da ’e quatto a fa’ ’e sarcizie!
   ’E piede, caspita, sa’ comme ’abbruciano!
Ato che chiacchiere. Seh, seh, accurdatele
c’ ’o ncinna nnànna ncinna...
Sa’ comme se cunzolano!