Paggena:La Divina Commedia Napoletano Domenico Jaccarino-Nfierno.djvu/28

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
— 30 —


CANTO QUINTO
ARGOMIENTO
Dante arriva dinto a lo secunno piano; trova vicino a la porta Menuosso, Vede castecate li lossuriose ch'erano trommentate da viente freddisseme pe n'aria brutta e scura. Canosce nfra de chiste la Siè Francesca da Rimmene, e addollorato pe la mala sciorta d'essa, cade nterra comme a no cuorpo muorto.


Accossì da lo primo piano io scese
A lo secunno abbascio, che girava
Cchiù poco luoco, e cchiù dolore io 'ntese.
Menuosso llà comm'a llupo grullava,
Sentenno li peccate, e ghiodecanno,
Comme la coda attuorno 'ntorcigliava.
Ntenno; che ll'arma negrecata, quanno
Arriva nnanze a isso desperata,
Chillo che la confessa va penzanno
Lo luoco digno d'essa ch'è dannata:
La coda cegne tanta vote, a quante
Grade à da esse sotta 'ncaforchiata.
E sempe nnanze isso nne tene tante,
Ch'a lo Jodicio a una a una vanno,
E' nsotta so votate tutte quante.
O tu che te nne viene viaggianno,
Disse Menuosso quanno mm'appe visto,
Le ccarte e la sentenzia lassanno
Non te fidà trasenno de qua tristo,
E a la trasuta ccà non te ngannare:
Lo Duca a isso: Pecchè faje lo 'nzisto?
Non lle 'mpedì lo ghì che stace a ffare,
Accossì se vo llà, addò se pote,
Zzò che se vole, e cchiù nn'addimmannare.
Mo vide ccà che sciorta de scarole
Io sentarraggio, mo che so arreddutto
A sentire lo chianto, e non parole.