Paggena:La Divina Commedia Napoletano Domenico Jaccarino-Nfierno.djvu/149

'A Wikisource.
Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
— 151 —

Che co lo peggio spireto Romagna
Trovaje uno de vuje che p'isso atterra
E nfra Cocito già tutto s'abbagna,
Tanto ca pare vivo de la terra.


CANTO TRENTAQUATTESEMO
ARGOMIENTO
Se parla dinto a chist'urdemo Canto de la quarta sfera de lo nono e urdemo circolo chiammato la Giudecca. Ccà tutte commigliate da lo jaccio songo casticate chille che ausajeno trademiento contro a li benefatture lloro; e miezo a essa sta mettuto Lucifero, ncuollo a lo quale passajeno li Poete lo centro de la terra, e ppò sagliettero n'autra vota ncopp'a lo munno.


Lo Rre de Nfierno nnanze a nnuje compare
'Mperò, lo Masto mme dicette, ammira
Primma si lo può stare a smiccijare.
Comme quann'a no panno 'ncielo spira,
O quanno ll'aria è scura e lesto annotta,
E pare no mulino che se ggira,
Io veco no castiello da llà ssotta:
Poje pe lo viento arreto io me scostava
A lo Masto, nn'avenno n'autra grotta.
Già era e co paura nce parlava
Llà addove ogne ombra sta tutta coperta,
E trasparente ognuno s'ammostava.
Cierte corcate stanno, e cierte allerta,
Chi co la capo e chi de piede 'nchiante,
Chi ncapo e 'mpede ad arco pare 'nzerta.
Quanno fujemo llà po tanto nnante,
Ch'a lo Masto piacette d'ammostrarme
La criatura bella nfra sti schiante
Da nnanze a mme se scappa e fà restarme;
Chesta è Dite, dicette, e ccà è lo luoco
Addò commene che de forza t'arme.